Historiek
Het Groenpark dateert van het begin van de jaren ’70 toen het braakland tussen de Iepersestraat en de Meiboomlaan vanaf de Sparstraat verkaveld werd. Door het stedebouwkundig voorschrift om de blokwoningen wit te schilderen, kreeg de wijk van meet af aan een eigen uitzicht, dat naarmate het groen dichter werd, dan ook steeds charmanter werd… De kleine kern huizen tot de Platanenstraat werd echter al gauw door andere bouwmaatschappijen ingenomen, die het niet altijd even nauw namen met dat voorschrift, zodat men al eens een siersteen of een dak zal opmerken…
​
Met zo’n 190 witgeschilderde blokwoningen, uitgezaaid tussen veel groen, heeft het Roeselaarse Groenpark bij momenten iets van een mediterraan vakantiedorp. Kinderen stoeien hier nog ongestoord op straat, tieners klitten giechelend bijeen en ’s avonds wisselen ouders vanuit hun luie tuinzetel nog wat nieuwsjes met de buren.
Het Groenpark gaat er dan ook prat op één van de meest gezinsvriendelijke wijken van de stad te zijn en zulks manifesteert zich alvast in een uitstekende wijkwerking.
Het zal dan toch ergens waar zijn dat de moeilijkste bevallingen ook de mooiste kinderen ter wereld brengen. Want aan het kraambed, van wat nu tot een vrij vriendelijke wijk is uitgegroeid, stonden jaren terug verscheidene gynaecologen hoofdschuddend de overlevingskansen af te wegen van de hofstede en gronden, die weldra in het harteloos register van de vreemde immobiliënwereld zouden geschreven worden.
​
De historiek van het Groenpark biedt immers voldoende inspiratie voor een Vlaamse aflevering van "Dallas" met Matexi, de West-Vlaamse Interkommunale voor Huisvesting, de NV Rationele Woningbouw en de SM De Mandel in de vermetele hoofdrollen.
​
Uiteindelijk werd toch een compromis bereikt, tot grote vreugde van ondermeer wijlen Etienne Verhamme, die kerstavond 1972 uitbundig vierde in zijn nog naar mortel geurende woning langsheen de Essenstraat en er voor eenmaal bij vergat dat zijn huis 2 meter op de grond van zijn buurman was neergezet.
​
De plannen om in het Groenpark een selecte residentiële wijk uit te bouwen, waren intussen reeds in een veilige architectenkast weggeborgen en een nieuw verkavelingsplan bood veel meer kooplustigen de kans zich in het ‘plastronkwartier’ te vestigen. Het nieuwe Groenpark kreeg stilaan vaste vorm en telt vandaag om en bij de 400 inwoners die met hun 190 woningen een eigen residentie hebben gevormd, waar vriendschap en hartelijkheid de hoekstenen vormen voor een joviaal pretpark, met talrijke kinderen die zich thuis voelen als prinsen in hun kasteel.
​
Wie in Roeselare een eind in de Iepersestraat links afslaat en het Groenpark binnenwandelt, krijgt de onbewuste indruk dat hij een klein vakantiedorp tegemoet gaat. De witte woningen, feestelijk versierd door het eerste onstuimig lentegroen, bezorgen je zo’n zomerse stemming die je hardop doet fluiten en je er plots doet aan herinneren dat het hoog tijd wordt om dat juli-appartement in Knokke toch maar vast te leggen.
​
Het Groenpark is de residentie waar de kinderen koning zijn want de wijkwerking is ontstaan en gegroeid uit de behoefte en het verlangen de talrijke kinderen te zien opgroeien in een midden waar het prettig wonen is en waar een goedemorgen nog door open ramen wordt toegewenst. De verenigingstrein trok zich in deze vrij geïsoleerde gemeenschap – het Groenpark is inderdaad maar via twee invalswegen te bereiken – bijzonder snel op gang. Naast de gemoedelijke onderonsjes die regelmatig over de heggetjes werden uitgewisseld en de helpende hand die men maar wat graag naar mekaar uitstak (het waren toch allemaal jonge paartjes die pas gebouwd hadden en niet allemaal even handig waren) organiseerde men voor het eerst in ’75 de Groenparkfeesten.
Het eerste wijkfeestje was eerder bescheiden van aard. Getuigen omschrijven dit gebeuren als een openluchtactiviteit, ergens tussen de Lorkenstraat en de Platanenstraat, letterlijk ondersteund door een verzameling van (eigen) stoelen. Veel bewoners kwamen aanvankelijk schoorvoetend kijken wat er in feite van terecht zou komen maar na de derde wals op het blinkend asfalt, onder de knipogende straatlantaarn, kon iedereen in de sterren lezen dat voor de Groeparkfeesten een lang en vruchtbaar bestaan zou weggelegd zijn.
Het jaar daarop stond er al een klein tentje, dat zélf uit Ieper gehaald werd. Het was pas in ’78 dat voor het eerst een ‘echte’ feesttent op het Groenpark te vinden was. Heel vlug liep de tent vol met kaartlustigen en velen keerden ’s avonds laat naar huis met een bon "goed voor een kieken".
In ’85 verhuisden de Groenparkfeesten van september naar augustus. Velen beschouwen dit moment nog altijd als "een nieuwe start". Bovendien werd de Groenparkshow voor de eerste keer uitgevoerd. Sindsdien vormt dit festival het hoogtepunt van elk Groenparkjaar. Het succes van dergelijk gebeuren ligt blijkbaar in het feit dat alles verzorgd wordt door "eigen mensen", zowel kleuters, kinderen als volwassenen, eigen middelen en supporters. In het kader van de verjonging richtte het bestuur zich in ’88 tot de leerlingen van de middelbare graad. Het jonge volkje werd uitgenodigd om van gedachten te wisselen.
In 2000 vierden de Groenparklui hun 25ste Groenparkfeesten. Wat sober begonnen is, is nu een ware voltreffer geworden.
Het opzetten en afbreken van de tent in de Meelbessenstraat door een ploeg van bestuursleden, daarbij telkens rekening houdende met de hoge kost voor een gehuurde tent, deden ons vanaf 2006, eerder schoorvoetend, uitwijken naar de overdekte hal op het naburige Kerelsplein. De infrastructuur van de hal gaf ons meer comfort en verlichtte het fysieke voorbereidings- en opruimingswerk uitermate. De wijkbewoners vonden probleemloos de weg naar dit nabijgelegen stedelijk speelplein.
Ondertussen werden de feesten gereduceerd tot een tweedaagse, beginnende vanaf de zaterdag in de vooravond. Ook de alom geprezen Groenparkshow werd afgevoerd. Onze jeugdige podiumtalenten hadden met hun levenspartner andere oorden opgezocht, de nieuwe opa’s en oma’s vonden niet meer de creativiteit om nog op te treden, de aankomende talenten waren nog te klein en het grandioze spektakel van weleer verloor zijn grandeur. Niettemin blijven de Groenparkfeesten bestaan en zetten de bestuursleden zich telkens weer in om een aangepast feestprogramma aan hun wijkbewoners voor te schotelen.
Met het thema 'GROENPARK TROPICAL' bleven de Groenparkfeesten in 2017 terug in onze wijk. Zoals het allemaal 43 jaar geleden begon, primitief, spontaan en sober.
​
Dit jaar geen Groenparkfeest vanwege corona. ‘Met pijn in het hart’ halen we een streep door de 45ste editie van onze Groenparkfeesten. Aangezien een gedegen voorbereiding in een wereld vol onzekerheden niet mogelijk is, vinden wij het maatschappelijk absoluut niet verantwoord een wijkfeest als het onze te laten plaatsvinden. Laat ons uitkijken naar een topeditie volgend jaar. De gezondheid van ons allen is de grootste prioriteit.
​
​
​
​